Το σχολείο της καρδιάς μου...

28/6/2010
(Σκέψεις μιας μαθήτριας του Α' Κύκλου καθώς τελειώνει η σχολική χρονιά)

Η αφορμή που στάθηκε να επιστρέψω στο σχολικό χώρο στα 39 μου χρόνια,ήταν το εμπόδιο που συναντούσα κάθε φορά που κρατούσα στα χέρια μου το χαρτί μιας προκήρυξης που έλεγε" Υποχρεωτική εκπαίδευση - Απολυτήριο Γυμνασίου".

Αυτό μου επιβεβαιώνει πάντα πόσο άγουρα διέκοψα τις σπουδές μου στα παιδικά μου χρόνια. Έτσι πήρα την απόφαση να πάρω το πολυπόθητο χαρτί ελπίζοντας για μια θέση στην αγορά εργασίας.

Ανοίγοντας όμως η πόρτα του σχολείου μπήκα σε αυτό το μαγικό χώρο, τον τόσο γνώριμο αλλά τόσο ξεχασμένο στα βάθη της καρδιάς μου. Οι μνήμες ξεπήδησαν μία μία... Η μυρωδιά του χαρτιου, του θρανίου, της αίθουσας, η επαφή με τους συμμαθητές, τους καθηγητές με ξανακάνουν παιδί. Παιδί έτοιμο να ρουφήξω κάθε γνώση, κάθε εμπειρία μιας και τώρα μπορώ να αξιολογήσω την χαρά και τη δύναμη της μάθησης.

Τώρα καταλαβαίνω την αγωνία των καθηγητών μου. Τώρα βλέπω την αγωνία στα έμπειρα μάτια της Υρώς που ξέρει πως τις λέξεις που έχουμε ανάκατα στο μυαλό μας μπορεί να τις βάλει σε μια σειρά μαθαίνοντας μας Αγγλικά. Την αγωνία της Χριστίνας που θέλει να μας μυήσει σε αυτό το σύγχρονο αλλά τόσο απαραίτητο στις μέρες μας μηχάνημα που λέγεται ηλεκτρονικός υπολογιστής. Στα γεμάτα θαλπωρή μάτια της Στέλλας που με την επιστημονική της κατάρτιση μας δείχνει τις ανισότητες της κοινωνίας ρίχνοντας το σπόρο για ένα καλύτερο κόσμο. Στο Γιώργο, τον καλλιτέχνη μας, αυτόν τον ιδιαίτερο άνθρωπο που στα χέρια του γινόμαστε μικροί ζωγράφοι. Στο Νίκο, την Αγνή, το Σάκη, τη Βασιλική , τον Κυριάκο που τόσο απλόχερα μας δίνουν τις γνώσεις τους. Στη Θάλεια, τη διεύθυντρια του σχολείου μας, αυτή τη μικροσκοπική γυναίκα που όταν οι ανάγκες το απαιτούν γίνεται ψηλή, γιγαντώνεται, ανοίγει τις φτερούγες της βάζοντας μας όλους μέσα μαζί με τα 4 παιδιά της.

Θέλω να πω στους συμμαθητές του Β' κύκλου που τελειώνουν πως δεν τελειώνουν!! Απλώς κατεβαίνουν από αυτό το βαγόνι που είμαστε όλοι συνεπιβάτες.... και συνεχίζουν αυτό το ταξίδι έχοντας όμως πάρει αρκετά εφόδια για ένα καλύτερο μέλλον.

Θέλω να πω στους συμμαθητές μου του Α' κύκλου να συνεχίσουμε με την ίδια όρεξη και διάθεση και του χρόνου, περιμένοντας τα νέα παιδιά και στηρίζοντας τους να τους δείξουμε πως μπορούν και αυτοί να τα καταφέρουν!!

Ευχαριστώ. Ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιά μου για αυτόν τον υπέροχο χρόνο που μου χαρίσατε.

Γιώτα