Σας καλοσωρίζουμε στο ιστολόγιο του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Καστοριάς!

Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011

Ημερήσια εκδρομή στη Θεσσαλονίκη

Στις 27 Μαΐου το ΣΔΕ Καστοριάς πραγματοποίησε ημερήσια εκδρομή στη Θεσσαλονίκη. Εκπαιδευόμενοι και εκπαιδευτικοί ξεναγήθηκαν στους χώρους του Αρχαιολογικού και του Βυζαντινού Μουσείου.

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Σκέψεις... καθώς τελειώνουμε το σχολείο.....

Πέμπτη 2/6/2011
Χαράλαμπος
Σήμερα είπα να γράψω και εγώ το πως πέρασα τα δύο χρόνια στο σχολείο που μας φιλοξένησε και πως πέρασαν χωρίς να το καταλάβουμε. Ξέρω ότι θα μου λείψουν γιατί δεν θα βλέπω τα πρόσωπα που είχα συνηθίσει. Μάθαμε και συζητήσαμε διάφορα θέματα, είχαμε τις διάφορες απορίες για τα επιμέρους ζητήματα και πιστέψτε με δεν ξέρετε τι μάθαμε από αυτά!!!!
Από που να αρχίσω και που να αναφερθώ; κάθε μέρα ήταν και κάτι καινούργιο. Οι καθηγητές μας προσπαθούσαν να μας δώσουν τις γνώσεις τους, και τις εμπειρίες από τα χρόνια που δίδασκαν στα διάφορα σχολεία. Τι να πω; ότι θα μάθαινα από τη καθηγήτρια μας για τα διάφορα πετρώματα και για τους διάφορους λίθους που μας έφερε για να μας δείξει στο μάθημα και με χρήση της νέας τεχνολογίας και τις προβολές που βλέπαμε μας εξήγησε το κάθε τι ακόμα και για τους σεισμούς παρόλο που έχω ζήσει τον σεισμό της Θεσσαλονίκης και ήμουνα στην ομάδα που ήταν στην πολυκατοικία που έπεσε και σώζαμε τον κόσμο.
Για την Πληροφορική που μάθαμε και τα διάφορα μέσα που μας προσφέρει. Την Ιστορία για την Ελλάδα και με τις εκδρομές που πηγαίναμε και μας τα εξηγούσε η Θάλεια. Τα μαθηματικά που μας έμαθε ο Νίκος, για τον Αρχιμήδη και τις διάφορες ανακαλύψεις.
Έχω τόσα πολλά να αναφερθώ και να θυμηθώ που θα περνούσαν ώρες πολλές . Ευχαριστώ για όλα αυτά που με μάθατε
Υ. Γ. Μην σκέφτεστε καθόλου ελάτε στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας

Παρασκευή 3/6/2011
Χρήστος
Πέρασαν δύο χρόνια από τη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας, τα οποία ήταν πάρα πολύ όμορφα και δημιουργικά.
Ήταν ένα όνειρο που έχει γίνει πραγματικότητα και μια ευχάριστη εμπειρία της ζωής μου. Μέσα από το σχολείο αυτό δόθηκαν ευκαιρίες για εμπλουτισμό γνώσεων. Είχα την ευκαιρία να γνωρίσω αξιόλογους ανθρώπους και να δημιουργήσω φιλίες με πολλά άτομα. Λόγω του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας γνώρισα "το φοιτητή", "τον σγουρό" και φυσικά "τα ζωντόβολα"!!
Το πιο σημαντικό βέβαια ήταν ότι γνώρισα τους καλύτερους καθηγητές που με την κατανόηση, τη συμπαράσταση, την επιείκεια, τη διάθεση και μεταδοτικότητα γνώσεων κατάφεραν να μας βοηθήσουν να δούμε το σχολείο εντελώς διαφορετικά.
Στο διάστημα αυτό περάσαμε πολύ ευχάριστα πραγματοποιώντας κάποιες εκπαιδευτικές εκδρομές μέσα από τις οποίες είχαμε την ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα και να επισκεφθούμε τα αρχαία μνημεία της χώρας μας και να μάθουμε περισσότερα για τον πολιτισμό μας.
Εύχομαι να συνεχίσει να υπάρχει το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας διότι αποτελεί πραγματική ευκαιρία για να πραγματοποιηθούν και άλλα όνειρα.

Δευτέρα 6/6/2011
Γιώτα
Ούτε στα πιο τρέλα μου όνειρα δεν πίστευα την ανατροπή που θα γινόταν στη ζωή μου ερχόμενη στο σχολείο δεύτερης ευκαιρίας. Σ’ αυτό συνετέλεσαν οι καθηγητές και οι συμμαθητές μου. Οι καθηγητές μου με το υψηλό επίπεδο γνώσεων που τους διακρίνει αλλά και με το πραγματικό ενδιαφέρον τους κατάφεραν να μου ανοίξουν δρόμους που δεν γνώριζα πως διέθετα. Και οι συμμαθητές μου που μέσα σ’ ένα πνεύμα ομαδικότητας και συνεργασία καταφέραμε να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις του σχολείου όλα αυτά είναι εφόδια που με το σωστό χειρισμό θα βοηθήσουν στη μετέπειτα εξέλιξη και πορεία τις ζωή μου.

Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011
Αντωνία
Κάθομαι και αναπολώ τον καιρό που πέρασα στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας. Ήταν δύο ωραία δημιουργικά χρόνια. Τι γρήγορα που πέρασε ο καιρός! Ούτε που το κατάλαβα. Κι αυτό γιατί έκανα καινούριες γνωριμίες, απέκτησα φίλους. Όσο για τους καθηγητές, τι να πω; Καταπληκτικοί! Ο καθένας με τη δική του υπομονή, μεθοδικότητα και στήριξη μας έδωσαν λίγη από τη γνώση τους με έναν διαφορετικό τρόπο μάθησης, που θα μας χρειαστεί σίγουρα στο μέλλον. Και με τις εκπαιδευτικές εκδρομές που κάναμε μάθαμε πολλά για την Ιστορία και τον πολιτισμό μας. Σίγουρα θα μου λείψουν γιατί τους είχα συνηθίσει καθημερινά. Θα τους θυμάμαι σαν μια γλυκιά ανάμνηση. Τους ευχαριστώ όλους γι' αυτά τα δύο υπέροχα χρόνια.

Τετάρτη 8/6/2011
Καλλίτσα
Το να πηγαίνεις στα 58 σου χρόνια στο σχολείο δεν είναι μικρό πράγμα και καθόλου εύκολο. Όμως όταν αγαπάς κάτι και το θέλεις, το κάνεις χωρίς να σκέφτεσαι ότι είναι αργά πλέον. Άλλωστε το λέει και το όνομα "Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας". Στη ζωή μας πρέπει να αρπάζουμε τις ευκαιρίες γενικά.
Πως πέρασαν δύο χρόνια τόσο γρήγορα; νομίζω πως ήταν χθες η πρώτη μέρα στο σχολείο γνωρίζοντας τους καθηγητές, τους συμμαθητές μου, γενικά ένα περιβάλλον που ζωντάνεψε αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων.
Δύο χρόνια που δε θα ξεχάσω διότι ήταν για μένα η πιο ωραία εμπειρία!!!
Έμαθα τόσα πολλά και πάνω από όλα μου έκανε εντύπωση η συμπεριφορά των καθηγητών μου. Όλοι φιλικοί, με υπομονή με σεβασμό και με αγάπη να πασχίζουν να μας διδάξουν την ύλη, ο καθένας χωριστά και όλοι μαζί κανενός εξαιρουμένου
Έμαθα να χειρίζομαι τον υπολογιστή, να μπαίνω στο Inetrnet ένα πράγμα ακαταλαβίστικο για μένα... κι όμως! το έμαθα και μπορώ να σερφάρω που λένε και οι νεολαίοι χάρη στην καθηγήτριά μας την Χριστίνα! Συναρπαστικό να ακούς τη Θάλεια να σου μαθαίνει Ιστορία ή να προσπαθείς με τη Στέλλα να αναλύσεις κάποια κοινωνικά προβλήματα. Μου άρεσαν και τα Αγγλικά τα αγαπημένα μου! what is this? Hello Ηρώ! <θα κλάψω από τη συγκίνηση...>
Έμαθα για το DNA, πολύ σημαντικό αυτό καθώς επίσης και για τους μικροοργανισμούς πολύ ωραία πράγματα. Για το περιβάλλον και την προστασία του, για τα μεταλλαγμένα προϊόντα, για τους σεισμούς, για τη Γη μας που τόσο τη μολύνουμε και την καταστρέφουμε με μαθηματική ακρίβεια που θα έλεγε και ο καθηγητής των Μαθηματικών ο κ. Νίκος, που προσπαθούσε να μας μάθει ποιες είναι οι δυνάμεις. Έμαθα να διαβάζω και τις νότες! ντο, ρε, μι κτλ
Τόσο ωραία πέρασα αυτά τα δύο χρόνια αποκομίζοντας πολλά οφέλη ως προς τη γνώση και χώρια που γνώρισα πολλά μέρη της πατρίδας μας που επισκεφτήκαμε με τις σχολικές εκδρομές.
Έτσι φτάσαμε στο τέλος του σχολικού έτους...
Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στα παιδιά μου που στήριξαν αυτή μου την προσπάθεια, στους καθηγητές μου και στους διευθυντές του σχολείου μου. Τους αγαπώ και δε θα τους ξεχάσω ποτέ!

Πέμπτη 9/6/2011
Λάζαρος
Πέρασαν δυο χρόνια με σημαντικούς καθηγητές για μένα! γνώρισα συμμαθητές που ανταλλάξαμε γνώσεις και γνώμες! άριστη η συνεργασία με τους καθηγητές! κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να αποκομίσουμε το κάθε τι πιο χρήσιμο για μας!

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

Το σχολείο της καρδιάς μου...

28/6/2010
(Σκέψεις μιας μαθήτριας του Α' Κύκλου καθώς τελειώνει η σχολική χρονιά)


Η αφορμή που στάθηκε να επιστρέψω στο σχολικό χώρο στα 39 μου χρόνια,ήταν το εμπόδιο που συναντούσα κάθε φορά που κρατούσα στα χέρια μου το χαρτί μιας προκήρυξης που έλεγε" Υποχρεωτική εκπαίδευση - Απολυτήριο Γυμνασίου".

Αυτό μου επιβεβαιώνει πάντα πόσο άγουρα διέκοψα τις σπουδές μου στα παιδικά μου χρόνια. Έτσι πήρα την απόφαση να πάρω το πολυπόθητο χαρτί ελπίζοντας για μια θέση στην αγορά εργασίας.

Ανοίγοντας όμως η πόρτα του σχολείου μπήκα σε αυτό το μαγικό χώρο, τον τόσο γνώριμο αλλά τόσο ξεχασμένο στα βάθη της καρδιάς μου. Οι μνήμες ξεπήδησαν μία μία... Η μυρωδιά του χαρτιου, του θρανίου, της αίθουσας, η επαφή με τους συμμαθητές, τους καθηγητές με ξανακάνουν παιδί. Παιδί έτοιμο να ρουφήξω κάθε γνώση, κάθε εμπειρία μιας και τώρα μπορώ να αξιολογήσω την χαρά και τη δύναμη της μάθησης.

Τώρα καταλαβαίνω την αγωνία των καθηγητών μου. Τώρα βλέπω την αγωνία στα έμπειρα μάτια της Υρώς που ξέρει πως τις λέξεις που έχουμε ανάκατα στο μυαλό μας μπορεί να τις βάλει σε μια σειρά μαθαίνοντας μας Αγγλικά. Την αγωνία της Χριστίνας που θέλει να μας μυήσει σε αυτό το σύγχρονο αλλά τόσο απαραίτητο στις μέρες μας μηχάνημα που λέγεται ηλεκτρονικός υπολογιστής. Στα γεμάτα θαλπωρή μάτια της Στέλλας που με την επιστημονική της κατάρτιση μας δείχνει τις ανισότητες της κοινωνίας ρίχνοντας το σπόρο για ένα καλύτερο κόσμο. Στο Γιώργο, τον καλλιτέχνη μας, αυτόν τον ιδιαίτερο άνθρωπο που στα χέρια του γινόμαστε μικροί ζωγράφοι. Στο Νίκο, την Αγνή, το Σάκη, τη Βασιλική , τον Κυριάκο που τόσο απλόχερα μας δίνουν τις γνώσεις τους. Στη Θάλεια, τη διεύθυντρια του σχολείου μας, αυτή τη μικροσκοπική γυναίκα που όταν οι ανάγκες το απαιτούν γίνεται ψηλή, γιγαντώνεται, ανοίγει τις φτερούγες της βάζοντας μας όλους μέσα μαζί με τα 4 παιδιά της.

Θέλω να πω στους συμμαθητές του Β' κύκλου που τελειώνουν πως δεν τελειώνουν!! Απλώς κατεβαίνουν από αυτό το βαγόνι που είμαστε όλοι συνεπιβάτες.... και συνεχίζουν αυτό το ταξίδι έχοντας όμως πάρει αρκετά εφόδια για ένα καλύτερο μέλλον.

Θέλω να πω στους συμμαθητές μου του Α' κύκλου να συνεχίσουμε με την ίδια όρεξη και διάθεση και του χρόνου, περιμένοντας τα νέα παιδιά και στηρίζοντας τους να τους δείξουμε πως μπορούν και αυτοί να τα καταφέρουν!!

Ευχαριστώ. Ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιά μου για αυτόν τον υπέροχο χρόνο που μου χαρίσατε.

Γιώτα